Proponuje się dokonanie następujących zmian w Kodeksie Karnym i Kodeksie Karnym Wykonawczym.

    a. Przywrócenie kary śmierci. W drodze wyjątku za zabójstwo kara bezwzględnego dożywocia - wikt i opierunek po przepracowaniu minimalnej liczby godzin pracy fizycznej (najlepszy byłby nakaz wyprodukowania indywidualnie określonej ilości energii elektrycznej przy pomocy roweru stacjonarnego).

    b. Każdy więzień otrzymuje wikt i opierunek po przepracowaniu minimalnej liczby godzin pracy fizycznej (najlepszy byłby nakaz wyprodukowania indywidualnie określonej ilości energii elektrycznej przy pomocy roweru stacjonarnego).

    c. Każdy skazany na karę pozbawienia wolności jest bezpośrednio po ogłoszeniu wyroku doprowadzany do zakładu karnego (apelacja odbywa się podczas wykonywania kary - przy ewentualnym skutecznym apelowaniu skazany otrzymuje odszkodowanie na koszt składu orzekającego karę).

    d. Areszt zabezpieczający może być stosowany wtedy, gdy są niezbite (choć niekompletne) dowody na popełnienie przestępstwa oraz obwiniony pozostający na wolności ma możliwości zmiany lub zniszczenia dowodów lub powodowanie zmiany zeznań świadków.

    e. Zeznania świadka mogą być podważone tylko wtedy, gdy istnieją niepodważalne dowody na to, iż jest chory psychicznie (pozbawienie praw publicznych - m.in. prawa zeznawania) lub na to, że mówi nieprawdę. Kara za udowodnione składanie fałszywych zeznań w realnej relacji do zagrożenia karą za postawione zarzuty.

    f. Zakaz organizacji oraz udziału w tzw. "ulicznych wyścigach" pod karą bezwzględnego więzienia i przepadku pojazdu (ów).

    g Po drugim poważnym naruszeniu zakazu przekraczania dozwolonej prędkości (powyżej 50 km/h) z automatu orzekanie przepadku samochodu oraz nieusuwalny zakaz prowadzenia pojazdów (pozbawienie prawa jazdy) dożywotnio.

    h. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów wydaje się jednokrotnie - jego naruszenie skutkuje z mocy prawa karą bezwzględnego więzienia minimum 5 lat na zasadach ppkt. b.

    i. Wprowadzenie postulowanego już wielokrotnie urzędu sędziego pokoju. Głównym założeniem jest natychmiastowy wymiar sprawiedliwości w przypadku niezbitych, niepodważalnych dowodów popełnienia przestępstwa. Kolejnym założeniem jest natychmiastowe nałożenie aresztu zapobiegawczego.

    j. Brak możliwości zwolnienia z aresztu osoby winnej za jakąkolwiek sumę pieniędzy - likwidacja instytucji kaucji.

    k. Likwidacja wszelkiego rodzaju okoliczności usprawiedliwiających lub "tłumaczących" popełnienie przestępstwa, zwłaszcza zbrodni. Osoby chore psychicznie niebezpieczne dla siebie i otoczenia powinny być lokowane w zamkniętych zakładach psychiatrycznych (stan zdrowia badany co trzy miesiące przez komisje wyznaczane przez Ministra Zdrowia na zasadzie: w każdym województwie funkcjonuje komisja wybrana spośród lekarzy w drodze tajnego głosowania samych lekarzy, badanie odbywa się po przewiezieniu badanego do losowo (komputerowo) wybranej komisji przy zachowaniu jednakowego obciążenia pracą w skali roku.

    l. Likwidacja ustalania, czy sprawca działał umyślnie, nieumyślnie, nieświadomie, bez możliwości kierowania swym postępowaniem, itp. Kara przewidziana w Kodeksie jest karą za popełnienie przestępstwa, a nie za zamiar lub jego brak, gdyż skutkiem każdego przestępstwa jest faktyczna szkoda. Dlatego też wymiar kary powinien być jeden dla każdego sprawcy - bez "widełek".

    m. Obowiązującą ma być zasada: czyn zabroniony (występek, wykroczenie, przestępstwo, zbrodnia) skutkuje po udowodnieniu winy otrzymaniem identycznej kary dla każdego winnego bez względu na wiek, stan zdrowia, stan psychiczny, przekonania czy przynależność religijną, partyjną, narodowościową. Wynika to z tego, że kara wymierzana jest za dokonany czyn, a nie za zamiar lub jego brak, za nieświadomość lub nieumyślność.

    n. Wprowadzenie obligatoryjnego zakazu egzorcyzmów pod karą bezwzględnego więzienia. W szczególności dotyczy to egzorcyzmów prowadzonych pod przymusem fizycznym, psychicznym, przy wykorzystaniu dowolnej zależności, a także połączonych z wykorzystywaniem seksualnym (praktyki średniowieczne i zabobony można realizować w średniowieczu). Wszelkie tego rodzaju praktyki można byłoby prowadzić na podstawie złożonego w urzędzie państwowym wniosku osoby ubiegającej się o to i poddającej się tej praktyce. Wniosek powinien być podpisany przez osobę zdrową psychicznie (orzeczenie komisji zdrowia psychicznego), w pełni praw obywatelskich, dorosłą i uzasadniony potwierdzonymi przez świadków faktami. Sam przebieg zabiegu w całości miałby być zapisywany przez kamerę i przesyłany na serwer w czasie rzeczywistym. Dostęp do materiału ma być umożliwiony w każdym czasie rzecznikowi praw obywatelskich, osobie poddawanej zabiegowi i jej najbliższym. Uprawnienia dla osób upoważnionych do przeprowadzania egzorcyzmów wydawałaby instytucja państwowa podległa Ministerstwu Zdrowia w sposób określony w ustawie i ich wykaz powinien być dostępny w placówkach służby zdrowia oraz na stronie www.